Fıkra bu ya;

“ Nasrettin hocanın hanımı ortalık da çok yoğun bir şekilde fer fecir halde dolaşmakta idi.

Bunun üzerine hocayı seven dostları kendilerini bunun uyarısını yapmakla mükellef hissettiler ve bunun üzerine hocaya gidip;

– Hocam senin hatun ortalıkta çok dolaşmakta buna bir önlem alırsan iyi olur dediler.

Bu durum Hocanın hocalığına ve nefsine ağır geldiği için kendine has bir üslupla şöyle cevap verir;

– Bu bir iftira, olur mu canım öyle şey, çok dolaşsa arada bizim eve de uğrardı der.”

Bizim ülkemizde ki gerek siyasi kulvarda olsun gerekse idari kulvarda olsun yöneticilerimizin buna benzer kendilerine toz kondurmayan ironik halleri vardır.

O yüzdendir her yaptıkları yanlışın muhakkak meşru açıklaması vardır. Kutsanmışlardır, kutsanmalıdırlar, içimize yerleştirilen Hıristiyanlık keşişinin en bariz yansımasıdırlar.

İşte tamda meselenin düğüm olduğu yer burasıdır. İşte tamda bu düğüm çözülürse çözüm düğünün halayı uzun yıllarca çekilecektir. Bu düğümü çözme cesaretinde ki yiğitlerin nesli tüketilmeye başlatıldı. O yiğitlere sahip çıkmaz isek çözümsüzlük çok dolaşsaydı bizim eve de uğrardı demeye başlarız ve gün gelir bize uğrar. Demedi demeyin, çözümsüzlüğü meşrulaştırmayın, çözümsüzlükten nemalanmayın.

Ne der ünlü Alman düşünür GOETHE; Çözümde görev almayanlar problemin bir parçası olurlar.